Αστέρια στον ελληνικό ουρανό (13)

25/11/2017

Συνεχίζεται και σήμερα το μαραθώνιο αφιέρωμα της Φλόγας των Σπορ στους καλύτερους όλων των εποχών που αγωνίστηκαν στο ελληνικό πρωτάθλημα.

Γράφει ο Δημήτρης Παπαδημητρίου

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΥΡΑΣΤΑΣ

Ένα από τα κορυφαία μπακ που εμφανίστηκε στο πρωτάθλημα της χώρας μας τις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Αγωνιζόταν κυρίως στα δεξιά και με την πολύ καλή τεχνική που διέθετε μπορούσε να οργανώνει παιχνίδι. Επίσης ήταν πολύ καλός και στα ανασταλτικά του καθήκοντα εκμεταλλευόμενος και την πολύ μεγάλη του ταχύτητα.

Ξεκίνησε την καριέρα του στον Ολυμπιακό και πολύ σύντομα έγινε βασικός και αναντικατάστατος. Κατέκτησε με την ομάδα του Πειραιά 5 πρωταθλήματα (1973, 1974, 1975, 1980, 1981) και 3 Κύπελλα (1973, 1975, 1981).

Λίγο καιρό μετά το νταμπλ του 1981 όμως συμφώνησε με τον Παναθηναϊκό γεγονός που απογοήτευσε τους οπαδούς της πρώην ομάδας του. Με τους «πράσινους» συνέχισε να παίζει ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο και κέρδισε μαζί τους 2 πρωταθλήματα (1984, 1986), 3 Κύπελλα (1982, 1984, 1986), ενώ ήταν βασικός στην πορεία της ομάδας μέχρι τα ημιτελικά του Πρωταθλητριών το 1985. Στην εθνική ομάδα είχε 46 συμμετοχές χωρίς να σκοράρει και αγωνίστηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΣΤΗΣ

Ο Χρήστος Κωστής πανηγυρίζει ένα γκολ του εις βάρος του Ολυμπιακού

Ο Χρήστος Κωστής υπήρξε ένας από τους καλύτερους τεχνίτες της τελευταίας 20ετίας, όμως ήταν και εξαιρετικά άτυχος. Ποδοσφαιριστής που μπορούσε να εκθέσει τις αντίπαλες άμυνες με τις ενέργειες του που στηρίζονταν στα δύο βασικά πλεονεκτήματα του, την πολύ καλή τεχνική και την ταχύτητα.

Έκανε τα πρώτα του βήματα στον Ηρακλή όταν πια είχαν αποχωρήσει όλα τα μεγάλα αστέρια της δεκαετίας του ’80 και σύντομά εξελίχτηκε στο νέο ηγέτη της ομάδας. Το 1994 αποτέλεσε το «μήλον της Έριδος» μεταξύ της ΑΕΚ και του Ολυμπιακού με την «ένωση» να βγαίνει νικήτρια σ’ αυτή τη μονομαχία. Στους «κιτρινόμαυρους» έγινε αμέσως βασικός και μάλιστα πήρε και τους πρώτους του τίτλους που ήταν 2 Κύπελλα το 1996 και το 1997. Από τότε όμως αρχίζουν τα βάσανα καθώς στο ξεκίνημα της επόμενης περιόδου τραυματίστηκε πολύ σοβαρά και δεν μπόρεσε ποτέ να επανέλθει. Συνέχισε βεβαία να προσπαθεί και πέρασε από διάφορες ομάδες όπως Άντερλεχτ, επιστροφή στην ΑΕΚ όπου συμμετείχε ελάχιστα στο Κύπελλο του 2002, Αλκή Λάρνακας και Άγιαξ Κέιπ Τάουν στην Νότια Αφρική. Στην εθνική αγωνίστηκε 15 φορές και πέτυχε 4 γκολ.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΣΤΙΚΟΣ

Ο Γιώργος Κωστίκος με την φανέλα του ΠΑΟΚ

Σπουδαίος κεντρικός επιθετικός της δεκαετίας του ’80 ήταν ένας από τους πρώτους σέντερ φορ που δεν ήταν στατικός. Η κινησή του μέσα στο γήπεδο ήταν συνεχής με αποτέλεσμα να δημιουργεί κενά στην αντίπαλη άμυνα τα οποία μπορούσαν να εκμεταλλευτούν οι συμπαίκτες του. Ήταν όμως και εξαιρετικός σκόρερ καθώς διέθετε πολύ ισχυρό σουτ και άπιαστη κεφαλιά. Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα στον Πιέρικο κι έγινε ο ηγέτης της ομάδας της Κατερίνης. Έτσι η μεταγραφή του στον ΠΑΟΚ το 1978 προκάλεσε αίσθηση.

Στον «δικέφαλο του βορρά» καθιερώθηκε αμέσως και ήταν από τους πρωταγωνιστές στο πρωτάθλημα που κατέκτησε το 1985. Την επόμενη χρονιά όμως ήρθε σε κόντρα με την διοίκηση του ΠΑΟΚ και έφυγε για να συνεχίσει στον Ολυμπιακό όπου πήρε ένα ακόμα πρωτάθλημα το 1987. Έκλεισε την καριέρα του στον Διαγόρα. Είχε 35 συμμετοχές και 3 γκολ με την εθνική και αγωνίστηκε στο Ευρωπαϊκό του 1980.

ΣΑΒΒΑΣ ΚΩΦΙΔΗΣ

Από τις μορφές του Ηρακλή ο Σάββας Κωφίδης

Από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές του ποδοσφαίρου μας, οι φίλαθλοι στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 θα τον θυμούνται να τρέχει ακατάπαυστα και να καλύπτει όλους τους χώρους στην μεσαία γραμμή. Πραγματικό μηχανάκι δεν σταματούσε λεπτό και από την θέση του αμυντικού χαφ είχε τον έλεγχο όλου του γηπέδου. Διέθετε όμως και πολύ καλή τεχνική που του επέτρεπε να αναλαμβάνει δημιουργικές πρωτοβουλίες. Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε στον Ηρακλή όπου καθιερώθηκε αμέσως στην βασική ενδεκάδα.

Με τον «γηραιό» μάλιστα έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου το 1987. Στην συνέχεια πήγε στον Ολυμπιακό όπου όμως δεν μπόρεσε να έχει την ίδια απόδοση που είχε στον Ηρακλή και το 1992 άφησε τον Πειραιά. Πρόλαβε πάντως να σηκώσει δύο Κύπελλα το 1990 και το 1992. Επόμενη ομάδα του ήταν ο Άρης και εκεί βρήκε ξανά τον καλό του ευτό. Έκλεισε την καριέρα του στον Ηρακλή το 1999. Την φανέλα με το εθνόσημο την φόρεσε 67 φορές και πέτυχε 1 γκολ, ενώ αγωνίστηκε στο Μουντιάλ του 1994.

ΤΑΚΗΣ ΛΕΜΟΝΗΣ

Ο Τάκης Λεμονής όταν ήταν παίκτης του Ολυμπιακού

Ένας από τους πιο θεαματικούς παίκτες στην εποχή του χάρη στις περίτεχνες ενέργειες του. Εξαιρετικός στις ντρίπλες μπορούσε να δημιουργήσει ρήγματα στις αντίπαλες άμυνες, κάτι που έκανε και με τις πολύ καλές κάθετες μπαλιές που επιχειρούσε. Ο ίδιος μπορεί να μην σκόραρε πολύ συχνά αλλά με τις πάσες του βοηθούσε τους συμπαίκτες του να πετύχουν γκολ.

Ξεκίνησε από τον Αττικό Κολωνού για να πάει στο τέλος της δεκαετίας τπυ ’70 στον Ολυμπιακό όπου και έφτιαξε το όνομα του. Στους «ερυθρόλευκους» καθιερώθηκε αμέσως και κέρδισε 5 πρωταθλήματα (1980, 1981, 1982, 1983, 1987) και το Κύπελλο το 1981. Μαζί με τον Μίχο είναι οι μόνοι παίκτες που ήταν παρόντες και στα 5 πρωταθλήματα του Ολυμπιακού την δεκαετία του ’80.

Έκλεισε την καριέρα του στον Λεβαδειακό. Στην εθνική ομάδα έπαιξε 2 φορές χωρίς να σκοράρει.

ΣΠΥΡΟΣ ΛΙΒΑΘΗΝΟΣ

Ο Σπύρος Λιβαθηνός στο γήπεδο της Λεωφόρου

Ο ορισμός του αμυντικού χαφ, ποδοσφαιριστής με ανεξάντλητα αποθέματα αντοχής κυριαρχούσε στον χώρο του κέντρου με την μαχητικότητα του και την δύναμη του. Εξαιρετικός στα ανασταλτικά του καθήκοντα ήταν ο πάικτης που συνήθως χαλούσε το παιχνίδι της αντίπαλης ομάδας. Συχνά όμως έβγαινε και μπροστα και μάλιστα είχε πετύχει και αρκετά γκολ. Ξεκίνησε την καριέρα του στον Παναθηναϊκό με την φανέλα του οποίου αγωνίστηκε για 12 χρόνια και έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του.

Με τους «πράσινους» κατέκτησε 3 πρωταθλήματα (1977, 1984, 1986) και 4 Κύπελλα (1977, 1982, 1984, 1986). Επόμενος και τελευταίος σταθμός της καριέρας του ήταν ο Πεζοπορικός στην Κύπρο όπου κι εκεί πήρε ένα πρωτάθλημα το 1988. Στην εθνική ομάδα είχε 27 συμμετοχές και 1 γκολ και αγωνίστηκε στο Ευρωπαϊκό του 1980.

ΚΩΣΤΑΣ ΛΙΝΟΞΥΛΑΚΗΣ

Ο Κώστας Λινοξυλάκης (δεξιά) με τον Τζον Τσαρλς της Γιουβέντους

Από τις πιο θρυλικές μορφές του ποδοσφαίρου μας ο Κώστας Λινοξυλάκης υπήρξε ένας από τους καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς όλων των εποχών. Ξεχώριζε για το καθαρό και γεμάτο ουσία παιχνίδι του αλλά και για τις πολύ θεαματικές του ενέργειες. Διέθετε άψογη τεχνική αντίληψη και ταχύτητα που τον βοηθούσαν να είναι πάντα εκεί που πρέπει.

Ξεκίνησε στο Αστέρα Αθηνών και το 1950 πήγε στον Παναθηναϊκό όπου έγινε η σημαία της ομάδας. Με τους «πράσινους» πήρε 4 πρωταθλήματα (1953, 1960, 1961, 1962) και το Κύπελλο το 1955. Πολύ σημαντική ήταν η παρουσία του και στην εθνική ομάδα με την οποία είχε 28 συμμετοχές και πέτυχε και 1 γκολ.

ΤΑΚΗΣ ΛΟΥΚΑΝΙΔΗΣ

Ο Τάκης Λουκανίδης με το τριφύλλι στο στήθος

Χαρακτηρίστηκε σαν ο πιο ολοκληρωμένος Έλληνας παίκτης όλων των εποχών. Μπορούσε να καλύψει με επιτυχία όλες τις θέσεις της ενδεκάδας εκτός από αυτήν του τερματοφύλακα. Διέθετε άψογη τεχνική, ταχύτητα, αντίληψη του χώρου, εξαιρετική ντρίπλα, πάσα ακριβείας αλλά και ισχυρό σουτ. Είχε την ικανότητα να ανακόπτει να δημιουργεί αλλά και να εκτελεί με την ίδια ευχέρεια.

Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο στην Δόξα Δράμας και αμέσως έγινε ο απόλυτος σταρ των Δραμινών τους οποίους οδήγησε μάλιστα και σε 2 τελικούς Κυπέλλου το 1958 και το 1959. Το 1961 τον πήρε ο Παναθηναϊκός και στην Λεωφόρο έγραψε την δική του ιστορία. Βασικό και αναντικατάστατο στέλεχος της ομάδας κατέκτησε μαζί της 3 πρωταθλήματα (1962, 1964, 1965) και 1 Κύπελλο το 1967. Ολοκλήρωσε την καριέρα του στον Άρη όπου πήρε το Κύπελλο το 1970. Βασικό στέλεχος και της εθνικής όπου είχε 23 συμμετοχές και 3 γκολ.

ΝΙΚΟΣ ΛΥΜΠΕΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Νίκος Λυμπερόπουλος με τον Σιόντη του Παναιτωλικού

Ένας από τους πιο αποτελεσματικούς σύγχρονους επιθετικούς ο Λυμπερόπουλος ήταν ένας ποδοσφαιριστής που μπορούσε να αγωνιστεί με την ίδια άνεση τόσο εντός όσο και εκτός της μεγάλης περιοχής. Διέθετε εξαιρετική τεχνική κατάρτιση με έφεση στις ντρίπλες ενώ και τα τελειώματα του ήταν ιδανικά. Αυτό του έδινε την δυνατότητα να σκοράρει πολύ συχνά, μάλιστα το 2003 και το 2007 ήταν ο πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα.

Ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Εράνη Φιλιατρών και το 1994 πήγε στην Καλαμάτα την οποία οδήγησε στην Α’ Εθνική την επόμνη χρονιά. Επόμενος σταθμός της καριέρας του ήταν ο Παναθηναϊκός όπου καθιερώθηκε αμέσως κι έγινε ο νέος ηγέτης της ομάδας. Το 2003 όμως πήγε στην ΑΕΚ διαγράφοντας κι εκεί μια πολύ σημαντική πορεία μέχρι το 2008 όταν και δοκίμασε την τύχη του στην Γερμανία και την Άιντραχτ Φρανκφούρτης. Αφού πέρασε 2 χρόνια στην Μπουντεσλίγκα επέστρεψε στην ΑΕΚ όπου και έκλεισε την καριέρα του. Προλαβε όμως το 2011 να πάρει το Κύπελλο που είναι και ο μοναδικός του τίτλος.

Την φανέλα με το εθνόσημο την φόρεσε 76 φορές και πέτυχε 13 γκολ. Αγωνίστηκε για λίγο στο Ευρωπαϊκό του 2012 ενώ ήταν στην αποστολή χωρίς όμως να παίξει και το 2008.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΑΝΩΛΑΣ

Ο Στέλιος Μανωλάς ήταν για χρόνια η σημαία της ΑΕΚ

Υπήρξε από τους κορυφαίους κεντρικούς αμυντικούς όλων των εποχών. Ένας πραγματικός ογκόλιθος στα μετόπισθεν γέμιζε με σιγουριά τους συμπαίκτες του. Βρισκόταν πάντα στο σημείο που έπρεπε για να σταματήσει την επίθεση της αντίπαλης ομάδας. Γρήγορος με πολύ μεγάλη αντίληψη του χώρου και αποτελεσματικότητα στις επεμβάσεις του, ενώ ήταν ανίκητος και στο ψηλό παιχνίδι. Το μόνο του αρνητικό το ότι ήταν αρκετά οξύθυμος που συχνά του στοίχιζε σε κάρτες.

Συνέδεσε το όνομα του με την ομάδα της ΑΕΚ την οποία υπηρέτησε σε όλη την διάρκεια της καριέρας του στις δεκαετίες του ’80 και του ’90. Μαζί της κατέκτησε 4 πρωταθλήματα (1989, 1992, 1993, 1994) και 3 Κύπελλα (1983, 1996, 1997). Στην εθνική ομάδα είχε 71 συμμετοχές και 6 γκολ και αγωνίστηκε στο Μουντιάλ του 1994.

Δείτε τα προηγούμενα μέρη του αφιερώματος: