Μελανιές για το αντίδωρο…

Πέρασαν οι γιορτές των Χριστουγέννων και το μόνο που άλλαξε σε σχέση με πριν είναι το νούμερο που γράφει η ζυγαριά. Όπως στην καθημερινότητά μας, έτσι και στο ποδόσφαιρο, συνεχίζουμε από κει που το αφήσαμε… Η ίδια νοοτροπία φέρνει και τις ίδιες αντιδράσεις άλλωστε…

• 

  Γράφει ο Σταύρος Αλευρογιάννης

Έχεις φάει τον άμπακο, έχεις κάνει τα ψώνια σου και έχεις συναντήσει σημαντικούς ανθρώπους σε ρεβεγιόν και αυτό που σου έχει μείνει απ’ όλες αυτές τις μέρες είναι το σπρώξιμο της γριάς στην εκκλησία, στην ουρά για το αντίδωρο. Γιατί 10 καλά να συμβούν στον γκρινιάρη Έλληνα, αυτός θα μείνει στο ένα στραβό. Έτσι έχει μάθει ρε αδελφέ, πώς να το κάνουμε; Κλάψα και άγιος ο Θεός…

Γίνεται ξανά αγωνιστική στο πρωτάθλημα μετά από τόσες μέρες και αντί να μείνουμε σε τακτικές, συστήματα και ντρίπλες, ασχολούμαστε ξανά με τα κοράκια και το τι σφύριξαν στις ομαδάρες μας. Μπάλα ρε… Ασχοληθείτε με μπάλα… Δεν γίνεται να έχεις φρεσκάρει τις αισθήσεις σου με δώρα, φαγητά και συναντήσεις και να ασχολείσαι με τον «μαραθώνιο» των υπερπιστών για το κομμάτι του πρόσφορου που φαντάζει ως το εισιτήριο για το μέσο που θα τους πάει στον παράδεισο. Και μάλλον όσο πιο γρήγορα το εξασφαλίσουν τόσο σε πιο μπροστινές θέσεις και κοντά στο παράθυρο θα κάτσουν, γι αυτό και οι αγκωνιές είναι… συγχωρεμένες…

Κάποια στιγμή θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι για να δούμε ποδόσφαιρο στη χώρα μας, θα πρέπει να μάθουμε να βλέπουμε ποδόσφαιρο…

Να μιλάμε και να ακούμε για ποδόσφαιρο. Αν εμείς επιτρέψουμε να μας κάνουν πρωταγωνιστές τα κοράκια, ακόμα και σε ματς που δεν είναι ούτε καν κομπάρσοι, τότε μόνοι μας διαγράφουμε την μοίρα μας…

Τι κι αν έκανες μερικές μελανιές από την προσπάθεια της ηλικιωμένης κυριούλας με το μπαστούνι να σε προσπεράσει σαν σταματημένο στην πορεία της προς την κάθαρση της ψυχής της;

Κράτα ζωντανό στη μνήμη σου το πνεύμα της γιορτής και απόλαυσε… ποδόσφαιρο…