«Ο γιατρός του Ολυμπιακού μου έσωσε τη ζωή»

Συνέντευξη στην ιστοσελίδα του Ιταλού δημοσιογράφου Τζιανλούκα Ντι Μάρτζιο, παραχώρησε ο Ντάρκο Κοβάτσεβιτς, μιλώντας για τον τραυματισμό του από πυροβολισμό σε ενέδρα τον Ιανουάριο, αλλά και για την στιγμή που ο γιατρός του Ολυμπιακού το 2009 του έσωσε τη ζωή.

 «Όλα τώρα επιστρέφουν  φυσιολογικά, η ιστορία αυτή με τον τραυματισμό μου σε ενέδρα είναι στα χέρια της αστυνομίας», εξηγεί στο gianlucadimarzio.com, όπως αναμεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ενώ στη συνέχεια αναφέρθηκε στην πρώτη δυσκολία που αντιμετώπισε στη ζωή του:  «Ήταν τον Ιανουάριο του 2009 και έπαιζα για τον Ολυμπιακό. Κατά τη διάρκεια ενός τακτικού ελέγχου βρήκαν 98% στένωση αρτηρίας: Δεν μπορούσα να το πιστέψω, δεν είχα παρατηρήσει ποτέ τίποτα. Έκανα επέμβαση στην καρδιά και αναγκάστηκα να σταματήσω. Ο γιατρός της ομάδας του Ολυμπιακού (καρδιολόγος Πάνος Σταματόπουλος) έσωσε τη ζωή μου».

Ένα γεγονός, που σύμφωνα με την ιστοσελίδα, η Ελλάδα και η Αθήνα έχουν γίνει το νέο σπίτι του: «Λατρεύω τον Ολυμπιακό, το 2010 αμέσως έγινα διευθυντής. Έχω μια πολύ καλή σχέση με τον Πρόεδρο Μαρινάκη και πάω σε όλους τους αγώνες. Έχουν μια νικηφόρα νοοτροπία, όπως και στη Γιουβέντους».

Στη συνέχεια μίλησε για τα χρόνια του στη Γιουβέντους, την Ρεάλ Σοσιεδάδ , την διαδρομή του γενικότερα, ξεκινώντας από την Σερβία,  σημειώνοντας ότι ο Ολυμπιακός τον ήθελε ακόμα όταν έπαιζε στην «γηραιά κυρία». «Έχουνε τελειώσει τα χρόνια του Βιέρι, του Μπατίστουτα ή του Μοριέντες, τώρα οι προπονητές παίζουν διαφορετικά. Ακόμα και ο Ιμόμπιλε που σκοράρει πολλά γκολ είναι δεύτερος επιθετικός. Ένα «καθαρό εννέα» είναι ο Βλάοβιτς της Φιορεντίνα», είπε και πρόσθεσε: «Ο Αντσελότι είναι ένας από τους καλύτερους προπονητές που είχα. Δεν ήταν εύκολο να διαχειριστείς αποδυτήρια στην Γιουβέντους με τόσους πολλούς παίκτες πρώτης γραμμής. Στην προπόνηση, ο Ζιντάν έκανε απίστευτα πράγματα. Για μένα ήταν το νούμερο ένα».

Τέλος, για τον συμπατριώτη του Σίνισα Μιχαίλοβιτς και την περιπέτεια υγείας που είχε, τόνισε: «Ήμουν σίγουρος ότι θα τα καταφέρει. Γνωρίζω λίγους σαν κι αυτόν, ήταν ήδη λιοντάρι ως παίκτης. Πάντα ήθελε να κερδίσει, θα μπορούσες να είσαι φίλος του, αλλά σε κλωτσούσε στην προπόνηση. Ήταν ηγέτης  ως παίκτης και εξακολουθεί να είναι σήμερα ως προπονητής».