Υπόλοιπη Ευρώπη 1: Ρομάριο (video)

Από σήμερα το αφιέρωμα της αθλητικής Φλόγας στους καλύτερους ξένους μπαίνει στην κορύφωση του, καθώς έφτασε η ώρα των κορυφαίων. Το ξεκίνημα γίνεται όπως πάντα με την υπόλοιπη Ευρώπη όπου στην κορυφή βρίσκουμε τον Βραζιλιάνο επιθετικό Ρομάριο.

• 

  Γράφει ο Δημήτρης Παπαδημητρίου

Ίσως πολλοί να περίμεναν να τον δουν στο αφιέρωμα για την Ισπανία αλλά το γεγονός ότι στην Μπαρτσελόνα παρά τις εξαιρετικές του εμφανίσεις δεν έμεινε για μεγάλο διάστημα, σε συνδυασμό με τα απίστευτα πράγματα που έκανε με την φανέλα της Αϊντχόφεν του δίνουν δίκαια τον τίτλο του κορυφαίου ξένου που πέρασε από τα θεωρητικά μικρότερα πρωταθλήματα της Ευρώπης.

Ο Ρομάριο ήταν ένας επιθετικός περιοχής με τρομερά ανεπτυγμένο το ένστικτο του γκολτζή. Μπορούσε να μυριστεί το γκολ και να δημιουργήσει επικίνδυνες καταστάσεις κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Η τεχνική του ήταν παροιμιώδης και μπορούσε να εκθέσει ακόμα και τον καλύτερο αμυντικό.

Ο πολύς κόσμος τον έμαθε το 1988 όταν και οδήγησε την Ολυμπιακή ομάδα της Βραζιλίας στο αργυρό μετάλλιο στην Σεούλ. Αμέσως μετά το τέλος των Ολυμπιακών Αγώνων υπέγραψε συμβόλαιο στην Αϊντχόφεν. Η ολλανδική ομάδα λίγους μήνες νωρίτερα είχε κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών και ήθελε με την προσθήκη του σπουδαίου Βραζιλιάνου να παραμείνει στο ίδιο επίπεδο.

Από τις πρώτες του κιόλας μέρες στην Ολλανδία ο Ρομάριο άρχισε να δείχνει τις ικανότητες του πετυχαίνοντας το ένα γκολ μετά το άλλο οδηγώντας την ομάδα του από νίκη σε νίκη. Μπορεί στην Ευρώπη να μην κατάφερε να φτάσει σε επανάληψη του θριάμβου της το 1988 αλλά στην Ολλανδία η Αϊντχόφεν δεν είχε αντίπαλο. Φυσικά πρωταγωνιστής σε όλες αυτές τις διακρίσεις ήταν ο Ρομάριο που σκόραρε ακατάπαυστα. Ακόμα κι όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά για την ομάδα ήταν τόσο σίγουρος για τον εαυτό του που καθησύχαζε τον προπονητή του λέγοντας ότι θα σκοράρει και θα νικήσουν.

Με πρώτο βιολί τον Βραζιλιάνο λοιπόν η Αϊντχόφεν κατέκτησε το πρωτάθλημα στην Ολλανδία 3 φορές (1989, 1990, 1991), το Κύπελλο άλλες 2 φορές (1989, 1990) και το Σούπερ Καπ το 1992. Στην Ευρώπη έκανε καλές πορείες αλλά όχι κάτι το εξαιρετικό ενώ το 1988 με τον Ρομάριο βασικό έχασε τόσο το Σούπερ Καπ Ευρώπης από την Μαλίν όσο και το Διηπειρωτικό από την Νασιονάλ του Μοντεβιδέο.

Στην Ολλανδία όμως κυριαρχούσε και ο Ρομάριο ήταν ο καλύτερος και σε ατομικό επίπεδο. Αναδείχτηκε κορυφαίος παίκτης του πρωταθλήματος το 1989 και βγήκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος για 3 χρονιές στην σειρά. Το 1989 έβαλε 19 γκολ, το 1990 πέτυχε 23 και το 1991 σταμάτησε στα 24 γκολ. Έγινε έτσι ο πρώτος και μοναδικός μέχρι τώρα ξένος που έχει πάρει τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην Ολλανδία για 3 χρόνια συνέχεια.

Εκτός από τις εγχώριες διοργανώσεις ο Ρομάριο διακρίθηκε και στις διεθνείς αφού ήταν πρώτος σκόρερ στο Πρωταθλητριών του 1989 με 6 γκολ και στο Τσάμπιονς Λιγκ το 1993 με 7 τέρματα. Στις δύο αυτές διοργανώσεις η Αϊντχόφεν έφτασε μέχρι τους «8».

Οι εξαιρετικές του εμφανίσεις με την Αϊντχόφεν είχαν πια προκαλέσει πολύ έντονα το ενδιαφέρον των μεγάλων ομάδων της Ευρώπης και ήταν θέμα χρόνου η αποχώρηση του από την Ολλανδία.

Αυτό τελικά συνέβη το καλοκαίρι του 1993 όταν η Μπαρτσελόνα τον έκανε δικό της. Μπορεί να έχουν περάσει πλέον 22 χρόνια από τότε που έφυγε από την Ολλανδία αλλά το όνομα του παραμένει μυθικό όπως φυσικά και οι ικανότητες του. Στα 5 χρόνια που αγωνίστηκε στο ολλανδικό πρωτάθλημα ο Ρομάριο είχε 107 συμμετοχές και 96 γκολ.

Δείτε ΟΛΑ τα προηγούμενα μέρη του μεγάλου μας αφιερώματος ΕΔΩ.